Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

«Πατριώτες υπάρχουν σε όλα τα κόμματα» και άλλα παραμύθια.

--> -->

-->
Πάρα πολλοί σοβαροί συμπολίτες μας (αναλυτές, διανοούμενοι, ιστολόγοι αλλά και απλοί άνθρωποι) επαναλαμβάνουν συνεχώς το προφανές:
«Πατριώτες υπάρχουν σε όλα τα κόμματα».
Μας προτρέπουν μάλιστα να τους υποστηρίζουμε (ψηφίζουμε), ευελπιστώντας ότι έτσι, με την επικράτηση δηλαδή του «πατριωτικού τμήματος» κάθε κόμματος, η πολιτική όλων θα επηρεαστεί προς τη σωστή κατεύθυνση, προς όφελος των εθνικών μας συμφερόντων.
Θα το ‘λεγα ευσεβή πόθο. Θα το χαρακτήριζα αυταπάτη. Όμως η Ελλάδα ψυχορραγεί. Δεν μπορώ να είμαι τόσο επιεικής.
Είναι οικτρή πλάνη.
Λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω, αλλά οι αληθινοί πατριώτες βρίσκονται όπου και οι πραγματικοί ήρωες. Στην αφάνεια ή δυό μέτρα κάτω από τη γη.
«Πατριώτες» λοιπόν «υπάρχουν σε όλα τα κόμματα». Μάλιστα.
Και έντιμοι θα πρόσθετα εγώ. Και αγωνιστές. Και ιδεολόγοι. Και εργατικοί. Και λοιπόν; Τι ουσιαστικό πρόσφεραν τόσα χρόνια οι πατριώτες και οι λοιποί ενάρετοι των κομμάτων και τι πρόκειται να προσφέρουν στο εξής; Απαντώ: Τίποτε!
Και εξηγώ(-ούμαι):
Κατ’ αρχάς διακινείται άφθονος κίβδηλος πατριωτισμός. Οι περισσότεροι «πατριώτες» των κομμάτων είναι κοινοί ψεύτες. Πρόκειται για μασκαρεμένα νεοταξιτάκια (στο «casting» τα μισά πρακτοράκια τα βαφτίσανε «προοδευτικούς-αντιρατσιστές-αντιφασίστες» και τα άλλα μισά «πατριώτες») ή για ακαταλόγιστους πολιτικάντηδες. Πολλοί συνδυάζουν και τις δύο ιδιότητες. Οι πρώτοι, έμμισθοι και επιδοτούμενοι «πατριώτες», έχουν σκοπό να κατευθύνουν το γνήσιο πατριωτισμό τού λαού και την οργή του για τον διαρκή εξευτελισμό της Ελλάδας, σε σκοτεινά και πλήρως ελεγχόμενα μονοπάτια. Οι δεύτεροι, αν δεν επρόκειτο για θάνατο (της πατρίδας μας), θα ήταν απλώς γελοίοι. Ο κάθε ξεπουλημένος φαφλατάς, ο κάθε αγύρτης γυρολόγος και ο κάθε ανεγκέφαλος-θερμοκέφαλος τραμπούκος, το μάθανε το παραμύθι και το σερβίρουν καθημερινά, ψαρεύοντας οπαδούς και ψηφαλάκια. «Πατριώτες» εκ του ασφαλούς. Άριστες σχέσεις με το κεφάλαιο, βαθιά χωμένοι στη διαπλοκή, αμετροεπείς και λαϊκιστές, αλλά κατά τα άλλα «πατριώτες».
Αν όλοι οι παραπάνω αφαιρεθούν, οι πραγματικοί πατριώτες των κομμάτων είναι ελάχιστοι. Και, δυστυχώς, όχι μόνο αριθμητικά. Απελπιστικά μόνοι, χωρίς διασυνδέσεις, άχρωμοι και μονίμως απόντες από τα κέντρα αποφάσεων. Εξαντλούνται σε δηλώσεις-άρθρα-ομιλίες (σεβαστές και συγκινητικές) και εκκλήσεις χωρίς αντίκρυσμα. Έτσι, αντί να επηρεάζουν την (αντ)εθνική πολιτική του κόμματος, μάλλον την ενισχύουν: η παρουσία τους χρησιμοποιείται από τους «ατσίδες» της πολιτικής (προσκυνημένους αρχηγούς, βαρόνους, στελέχη κτλ) ως άλλοθι. Καταντούν συνένοχοι σε εγκλήματα εναντίον του ελληνισμού.
Ερωτώ:
Τι έκαναν οι νυν «πατριώτες» των δύο μεγάλων κομμάτων όταν οι αρχηγοί τους και οι πρωτοκλασάτοι συνάδελφοί τους λέγανε ναι στον Ανάν, όταν κατέβαζαν τη σημαία από τα Ίμια, όταν ευχαριστούσαν τις Η.Π.Α, όταν υπέγραφαν τη συμφωνία της Μαδρίτης, όταν παρέδιδαν τον Οτσαλάν;
Πώς αντέδρασαν όταν οι αρχηγοί τους κατέθεταν στεφάνια στα μνημεία σφαγέων των Ελλήνων και επέβαλαν δια της βίας (προπαγάνδας) την «ελληνοβαρβαρική φιλία»;
Τι έκαναν όταν ξεπουλιόνταν Κύπρος, Βόρειος Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη και Αιγαίο (ξεπουλήθηκαν ήδη, μη γελιέστε).
Πού ήταν όταν το Ρεπουσολόι άλωνε τα εκπαιδευτικά ιδρύματα;
Τι έκαναν όταν Τούρκοι στρατηγοί στρογγυλοκάθονταν στη Λάρισα, Τούρκικες φρεγάτες αρμένιζαν «αβλαβώς» στο Σαρωνικό και Τουρκικά αεροπλάνα «βομβάρδιζαν» τα νησάκια μας;
Τι έπραξαν όταν ορδές εποίκων κατέκλυζαν τη χώρα;
Παραιτήθηκαν μήπως αηδιασμένοι; Κατήγγειλαν τους αρχηγούς και το σινάφι τους; Ήραν την εμπιστοσύνη τους στην «παράταξη»; Όχι βέβαια! Παρέμειναν στις στάνες τους, θλιβεροί κλακαδόροι των αρχηγών, δεκανίκια των εχθρών της πατρίδας.
Να το θέσω αλλιώς;
Τι γυρεύουν οι «πατριώτες» στην ίδια στέγη με τη θυγατέρα του Εφιάλτη και με το Αμερικανάκι της Μάργκαρετ; Πώς συμβιώνουν με τους Μπίντελμπεργκ και τους εκλεκτούς της πρεσβείας; Πώς συνεργάζονται με τα Σοράκια, τα Παρατηρητήρια και τους πράκτορες Άγκυρας-Τιράνων-Σκοπίων;
Και επειδή ουδείς στο απυρόβλητο, συνεχίζω τα ερωτήματα:
Τι δουλειά έχουν οι πατριώτες με τους ριψάσπιδες, τις διαπλεκόμενες κυράτσες και τους εκδότες τσόντας; Πού κολλάνε οι πατριώτες με τις σκυλούδες και τις φτερούδες; Πώς είναι δυνατόν πατριώτες να συγχρωτίζονται με κόκκινα μεταναστολάγνα σταλινικά απολειφάδια, ροζ καρύδια κάθε εθνομηδενιστικής καρυδιάς (συνιστώσας) και πράσινους κεμαλιστές;
Αυτούς λοιπόν τους πατριώτες, να τους βράσω (για να μη χρησιμοποιήσω άλλο ρήμα). Προτείνω να στέλνουμε σ’ αυτούς και στα κόμματά τους, σαφές μήνυμα (μαύρου χρώματος) όποτε έχουμε εκλογές. Συνένοχοι είναι (εκ προθέσεως ή βλακείας μού είναι αδιάφορο).
Συνένοχοι… και τα άλλα είναι παραμύθια.

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι συνένοχοι εξαπάτησης!

Γιατί το στυλάκι: "μην κοιτάς τί κάνουν οι πολλοί στο κόμμα, είμαι εγώ εδώ και θα τους αλώσουμε από τα μέσα" είναι η επιτομή του παπατζή και του αβανταδόρου...

Όποτε τους ακούω μού 'ρχεται στο μυαλό το τραγουδάκι "επήγες κι' έμπλεξες με τους ατσίδες και σου τα φάγανε η παπατζήδες"...

Έξοδος από την εκλογική απάτη μέχρις ότου δημιουργηθεί κάτι διαφορετικό!

Ανώνυμος είπε...

ποιοι πατριώτες, ποια Ελλάδα, ποιος τι που? οι πατριωτες όπως πολυ σωστά ειπώθηκε "βρίσκονται όπου και οι πραγματικοί ήρωες. Στην αφάνεια ή δυό μέτρα κάτω από τη γη." Δε βρίσκονται μεσα στα κόματα. Είναι αυτοί που αγωνίζονται καθημερινά με ήθος και αξιοπρέπεια για 3.60.

Συμφωνώ με gazaki: "Έξοδος από την εκλογική απάτη μέχρις ότου δημιουργηθεί κάτι διαφορετικό!"

simple man είπε...

Επιμένω ότι το δικαίωμα του "εκλέγειν" είναι ο φερετζές του φασισμού. Από την στιγμή που μπαίνεις στην διαδικασία να ρίξεις την ψήφο σε οποιονδήποτε (συμπεριλαμβανομένων λευκών και ακύρων), συμμετέχεις άμεσα στην διαδικασία διατήρησης της "δημοκρατίας" που έχουν κόψει και ράψει στα μέτρα τους όλοι αυτοί που προανέφερες. Δε μπορεί να θέλεις να αλλάξεις τα πράγματα με τους κανόνες που όλο το πολιτικό σύστημα έχει θέσει εν αγνοία σου. Από την στιγμή που συμμετέχεις στο παιχνίδι είσαι μέρος αυτού. Μετά δεν έχεις δικαίωμα ούτε να κλαίγεσαι, ούτε να αντιδράς, ούτε καν να μιλάς. Επιλέγεις: Ή με αυτούς ή με τους απέξω.Τελεία και παύλα.
Γειά σου Αριστείδη Δίκαιε(;) με το θάρρος της σκέψης σου.

Skinious είπε...

Καλό χειμώνα Αριστείδη!
Πολύ σοφή η ρήση περί των πατριωτών.
Η λέξη (-πράξη)ΜΑΥΡΟ στις επικείμενες εκλογές, επιτέλους μου φαίνεται για πρώτη φορά σαν να αποκτά νόημα(ήμουνα πάντα σκεπτικιστής ως προς την χρησιμότητά του). Εκτός αν οι εξελίξεις διαμορφωθούν αλλοιώς.

Αριστείδης είπε...

Γειά και χαρά σε όλους! Και καλό χειμώνα!
Χαίρομαι που συμφωνούμε!
Ευχαριστίες για την αναδημοσίευση στον Απλό καλό Άνθρωπο.

mnk είπε...

Σε θεωρητικό επίπεδο συμφωνώ με τον "απλό άνθρωπο", πως "το δικαίωμα του "εκλέγειν" είναι ο φερετζές του φασισμού". Όμως σε πρακτικό επίπεδο, δεν είναι τόσο απλά τα πράματα. Δεν είναι καθόλου το ίδιο να έχεις ή να μην έχεις τον Τζέφρυ Τσαντ πρωθυπουργό.

Σε θέμα αρχών, καλά τα λες Αριστείδη και προσυπογράφω. Όμως, όταν χαθεί κυριαρχία εδαφών, καμία ηθική αρχή και κανένας αόριστος πατριωτισμός δε θα μας τη δώσει πίσω. Θα απαιτηθεί αίμα, πολύ αίμα, και αν... Έτσι λοιπόν, αν υπάρχει τρόπος ν' αποφύγω την χάραξη της εξωτερικής πολιτικής κατευθείαν απ' τον σύμβουλο του Σαακασβίλι (Άλεξ Ρόντος), και τον διάβολο αυτοπροσώπως θα ψήφιζα κι ας παρέβαινα τις πολύτιμες αρχές μου.

Οταν ο κόσμος χάνεται, δεν νομίζω πως είναι η κατάλληλη στιγμή για να "χτενιστώ" ιδεολογικώς, σε επίπεδο αρχών, ηθικής κλπ κλπ. Γι αυτά υπήρξε κατάλληλος καιρός, όταν τα πράγματα δεν ήταν τόσο ακραία επικίνδυνα. Τότε τι έκανα; Αμφισβήτησα το κοινοβουλευτικό μοντέλο; ή συμμετείχα χαλαρός κι εφησυχασμένος;
Και τώρα, την πιο σκοτεινή ώρα, που στρίμωξαν τα πράματα και πρέπει να πάρω θέση, θυμήθηκα πως αυτό το τσίρκο δεν μου ταιριάζει και νίπτω τας χείρας μου; Ιδιοτέλεια και τσίγκινο σωβρακάκι μου μυρίζει.

Υ.Γ. Και γιατί παρακαλώ μια σκυλού κι ένας εκδότης τσόντας δεν μπορούν να είναι πατριώτες;

Αριστείδης είπε...

Καλή μου φίλη mnk,

Σε πρακτικό επίπεδο (αφού συμφωνούμε στο θεωρητικό) ούτε εσύ έχεις άδικο.
Το «θα συμμετέχω στο παιχνίδι με το διάβολο, προκειμένου να σώσω την πατρίδα μου (την ελευθερία μου, την ύπαρξή μου)», η θυσία δηλαδή κάποιων αρχών προκειμένου να σωθούν άλλες ακριβότερες, υπήρξε και δική μου άποψη. Με τα χρόνια όμως πείστηκα ότι ο διάβολος δεν είχε καμία διάθεση να με αφήσει να σώσω τις πολύτιμες αξίες μου, παίρνοντας ως αντάλλαγμα κάποιες άλλες υποδεέστερες. Απλώς ήθελε να μου τις πάρει ΟΛΕΣ. Και τα κατάφερε. Και εκπτώσεις έκανα στις αρχές μου μετέχοντας στο παιχνίδι και πατρίδα-ελευθερία έχασα.
Η διαφωνία μου λοιπόν, έγκειται στο ότι δεν νομίζω ότι ο κόσμος χάνεται. Νομίζω ότι ο κόσμος χάθηκε. Ελλάς τέλος (δεν είναι ανάγκη να χαθούν τα εδάφη, αρκεί να εποικιστούν). Η συμμετοχή μου στο παιχνίδι δεν έχει πια νόημα. Η απομάκρυνσή μου δεν είναι ιδιοτέλεια, είναι αναγκαστική κίνηση.

Για απάντηση στην ερώτηση του Υ.Γ σου, η λέξη κλειδί είναι: εκμαυλισμός. Η σκυλού και η τσόντα εκμαυλίζουν δύο ιερά πράγματα: την τέχνη (μουσική) και τον έρωτα. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι κάποιος που εκμαυλίζει ένα ιερό πράγμα, είναι προσηλωμένος σε ένα άλλο ιερό πράγμα (πατρίδα). (Μου θυμίζει τους πολύ θρήσκους κατά τα άλλα Ιταλούς μαφιόζους, που πουλάνε γυναικεία σάρκα και ναρκωτικά και τσιμεντώνουν τους αντιπάλους τους). Ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που αυτό συμβεί, όσοι τιμούν όλα τα ιερά πράγματα, όπως και να το κάνουμε, δεν «κολλάνε» με τους παραπάνω. Δεν λέω λοιπόν ότι δεν μπορεί να είναι, λέω ότι οι αληθινοί πατριώτες, δεν κολλάνε μαζί τους.

mnk είπε...

Αριστείδη ξεχνάς κάτι. Όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα και που σ' απελπίζουν, δεν προέκυψαν εκ του μηδενός, ως κεραυνοί εν αιθρία. Είναι εφαρμογή διεθνών και διακρατικών συμφωνιών, που "κάποιοι" υπέγραψαν.

Μιλάς για τον αποικισμό. Όμως, (με αντίτιμο οικονομικά πακέτα τα οποία χλαπάκιασαν μαζί με τα υπόλοιπα ) "κάποιοι" υπέγραψαν σύμφωνο με την ΕΕ, να μην γίνεται προώθησή των λαθρομεταναστών στις άλλες χώρες της ΕΕ και να παραμένουν στην χώρα που αποβιβάζονται. Αν δεν είχε υπογραφεί αυτή η μειοδοτική συμφωνία, να είσαι σίγουρος πως οι εταίροι θα το είχαν λύσει προ πολλού το θέμα και η Ελλάδα δεν θά 'ταν σ΄αυτό το χάλι σήμερα.
Οί Ρεπουσιάδες και τα μάνιουαλ για καφετιέρες βρέθηκαν στα σχολικά βιβλία, επειδή "κάποιοι" υπέγραψαν μορφωτικές συμφωνίες με τα ιδρύματα του Σόρος, δεν έπεσαν απ' τον ουρανό.
Σήμερα οι Τούρκοι και τα Αμερικανάκια εκβιάζουν για συνδιαχείρηση του Αιγαίου, υπό την απειλή θερμού επεισοδίου, επειδή "κάποιοι" υπέγραψαν την συνθήκη της Μαδρίτης.
κλπ κλπ...

Όλα όσα συμβαίνουν σήμερα είναι αποτέλεσμα υπογραφών που έπεσαν σε διεθνείς ή διμερείς συμφωνίες, δεν είναι τίποτα θεόσταλτα, υπερφυσικά γεγονότα. Ούτε κι αυτοί που υπέγραψαν αυτές τις συμφωνίες είναι τίποτα μυστηριώδη όντα απ' το υπερπέραν, αλλά έχουν διεύθυνση, ΑΦΜ και ονοματεπώνυμο. Λέγονται Κώστας Σημίτης, Γιωργάκης Παπανδρέου και το αμερικανοεβραίικο επιτελείο τους. Κι εσύ μου λες πως το αν θα δοθεί σ' αυτούς τους ανθρώπους η ευκαιρία να συνεχίσουν και ν' αποτελειώσουν το έργο τους ή όχι είναι ένα και το αυτό!

Δεν έχουν τελειώσει. Έχουν κι άλλα "σχέδια" για μας.

Για δες εδώ: http://olympia.gr/2009/09/06/pasok-elections-2009/

Κι εδώ (και τα σχόλια): http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=12245

Αν αύριο, σε 5, σε 10 χρόνια, κηρυχθεί η Μακεδονία "γκρίζα ζώνη" και ημιαυτόνομη, ποιος θα φταίει; Ο κακός μας ο καιρός ή το ξερό μας το κεφάλι που έδωσε στον Λοβέρδο τη δυνατότητα να δημιουργήσει υπαρκτή "μακεδονική" μειονότητα; Τότε, όσες πλερέζες και να βάλουμε, τίποτα δεν θα μπορεί ν' αντιστρέψει τα γεγονότα. Ίσως μόνο μια πολύ μεγάλη ποσότητα αίματος.

Για όσο χρονικό διάστημα δεν έχει καταλυθεί το κράτος, δεν έχει απολεσθεί τμήμα εδαφών και δεν έχουν πέσει υπογραφές σε συμφωνίες, δεν έχει χαθεί τίποτα! Όλα είναι ανοιχτά, αναστρέψιμα και διαπραγματεύσιμα, όλα παίζονται. Σε παρτίδα για γερά νεύρα.

Ακόμα μην ξεχνάς πως η εμφύσηση της απελπισίας και της ηττοπάθειας στον αντίπαλο είναι βασική τεχνική psyops.
No passaran κουφάλες! Ο χρόνος δουλεύει υπέρ μας.

mnk είπε...

http://2mnka.wordpress.com/2009/09/22/theodorakis-2/

Αριστείδης είπε...

Καλή μου φίλη,

Χαίρομαι για τη μαχητικότητά σου και για το ότι διατηρείς ακέραιες και τις ιδέες και τις ελπίδες σου. Ανέμενε την επόμενη ανάρτηση, όπου θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί δια της ψήφου δεν γίνεται τίποτα.

Την αγάπη μου....

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με το gazaki!

"Έξοδος από την εκλογική απάτη μέχρις ότου δημιουργηθεί κάτι διαφορετικό!"

Αριστείδη καλώς σε βρήκα.

Αριστείδης είπε...

Καλώς ήλθες αδελφέ Κομματόσκυλε!

mnk είπε...

Και περιμένω... και περιμένω...
Μετά τις εκλογές θα το ανεβάσεις;

Αριστείδης είπε...

Λίγη υπομονή διότι έχουμε και μεροκάματο! 'Ετοιμο είναι, προσπαθώ να το συντομεύσω γιατί βγήκε σεντόνι (ως συνήθως!!).